zondag 28 november 2010

Rondje Waterleidingduinen


Met vrienden een prachtige wandeling gemaakt vandaag in de Waterleidingduinen. Alles was berijpt en het landschap was precies tussen herfst en winter in. Met de zon was het een adembenemend kleurenspel.


zaterdag 6 november 2010

Dawson Falls


Van zaterdag op zondag was er geen plek in de B&B waar ik verblijf, dus moest ik de nacht "noodgedwongen" elders doorbrengen. Keus genoeg in dit prachtige gebied en het is een uitstapje naar Dawson Falls geworden. Midden in het Taranaki National Park, op de flank van de berg. Ik heb overnacht in een Swiss-style alpenhotel, heel bijzonder, en zowel zaterdag als zondag een prachtige wandeling gemaakt.
De bossen worden hier de Goblin-forests genoemd, een wirwar van knoestige bomen met kronkelige takken die overwoekerd zijn met met mos. Magisch.



vrijdag 5 november 2010

Pukekura Park, New Plymouth


Tien minuutjes fietsen van mijn verblijfplaats in New Plymouth ligt Pukekura Park, ik ben er in de afgelopen dagen meerdere keren geweest en nog lang niet op uitgekeken. Heerlijk om er te wandelen, op een van de vele bankjes van de zon te genieten, of een ijsje te eten bij het theehuis aan het meer.
De bloemenpracht is overweldigend, de accu van m'n camera gooide uiteindelijk de handdoek in de ring.




 


woensdag 3 november 2010

Marsland Hill, New Plymouth


Niet ver van de Bed&Breakfast waar ik verblijf ontdekte ik een prachtig uitkijkpunt met zicht op Mt Taranaki. Een goede plek om de zon onder te zien gaan leek me. Ik heb er inderdaad mooie plaatjes kunnen maken en vooral heel erg genoten van het uitzicht.



Mt Taranaki



dinsdag 2 november 2010

Zonsondergang in New Plymouth


Aan het eind van een prachtige dag in New Plymouth ook een prachtige zonsondergang.


Coastal Walkway, New Plymouth



Vorig jaar heb ik bijna 10 uur gewandeld op 1 dag om de vele walkways die New Plymouth rijk is te bewonderen. Met name de Coastal Walkway, een prachtig aangelegd pad langs de hele kustlijn van de stad, was een reden om hier terug te keren. Al van de chauffeur van de airportshuttle hoorde ik dat het pad in het afgelopen jaar met nog 3 kilometer is uitgebreid (het was al 7 kilometer lang). Waar het pad vorig jaar eindigde, zou nu een bijzondere nieuwe brug gebouwd zijn.
Hoewel ik het heerlijk vind om te wandelen kon ik me wel herinneren van vorig jaar dat ik me snel verkeek op de afstanden hier. Alle straten zijn lang en breed en door de hoogteverschillen is de realiteit heel anders dan de kaart. Om meer meters te kunnen maken heb ik dus maar besloten een fiets te huren voor de week dat ik hier ben en na 1 dag rondrijden heb ik daar al geen spijt van.

Om te beginnen heb ik het nieuwe stuk van de Coastal Walkway verkend. De nieuwe brug is echt een kunstwerk. De vorm stelt een walvisskelet voor en de richting is zo uitgekiend dat wanneer Mt Taranaki niet in wolken is gehuld en je van de verre kant aankomt, de brug als het ware een lijst om de berg vormt. Eind van de middag ben ik teruggegaan in de hoop dat de wolken weg zouden trekken en ik heb nog bijna een uur moeten wachten, maar werd toen beloond met een prachtig schouwspel.  De foto door de brug is me niet helemaal gelukt, er stonden een paar kerels voor die net aan waren komen sjezen (grrrr) en in het afnemende licht en door de aparte vorm van de brug zijn de plaatjes of net onscherp of scheef. Maar de foto hierboven is een mooie troostprijs en de herinnering neemt niemand me meer af.