Het blijft lang en ver, maar dit begint voor mij toch inmiddels een heel vertrouwde en bekende reis te worden en één waarvan ik weet dat hij de moeite absoluut waard is. De vijfde keer alweer en de vierde keer op rij volgens hetzelfde vluchtschema. Voor wie het leuk vindt om te vergelijken: hier de stukjes uit 2008 en 2009 van dit deel van de reis.
In 2005 reisde ik samen met Arnica en hebben we een korte stop-over gemaakt in Hong Kong. Maar grote steden zijn niets voor mij, zeker niet om in m'n eentje rond te dwalen. Dus de 7 uur op de luchthaven van Hong Kong heb ik wederom ervaren als een prima gelegenheid uit te rusten, het luchthavenleven te observeren, en me op te laden voor deel twee van de reis. Genoeg te zien en te doen en vooral heel geschikt om te onthaasten.
Boven Auckland hing een lichte regenbui toen we landden, dat leverde een mooi schouwspel op: een verticale regenboog die zich van de punt van de vleugel naar de grond leek uit te strekken. Camera had ik braaf in bagagerek zitten, dus helaas geen plaatje hiervan.
Door een wijziging in haar schema kon Arnica me niet ophalen, maar eenmaal door de douane heb ik gelijk de i-SITE (= de Nieuw Zeelandse VVV) opgezocht en na wat zoeken en een telefoontje bleek er een shuttle de kant op te gaan waar ik heen moest en daar kon ik nog met mee. Precies 36 uur nadat ik thuis de deur achter me had dichtgetrokken stapte ik voor de deur van de kliniek in Ngatea uit en rolde zo het Nieuw Zeelandse leven weer in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten