vrijdag 31 oktober 2008

Hamilton-Wellington met de Overlander


Het is nu zaterdagmiddag en ik ben inmiddels al aangekomen in Kaikoura. Het was een grote zoektocht naar een geschikte usb-poort om wat foto's online te krijgen, ik dacht er vanochtend eindelijk 1 gevonden te hebben, maar toen was het al tijd om naar de ferry te gaan voor de oversteek naar het Zuidereiland.
Maar goed, nu een inhaalslag met plaatjes van de rondreis tot dusver. Er is hier net een storm opgestoken, dus lekker om even binnen te zitten :-)

Om te beginnen de treinreis van Hamilton naar Wellington met de Overlander. Een prachtige dwarsdoorsnede van het Noordereiland, met in het midden de drie bergen in het National Park: Mt Ruapehu (op de achtergrond in de foto hierboven), Mt Ngauruhoe en Mt Tongariro.
Ik had een prachtige plek aan het raam aan de "goede" kant van de trein en achterin de wagon was er ook nog eens een enorm raam met een waanzinnig uitzicht op alles dat de trein achter zich liet.


Mt Ngauruhoe (Mount Doom in de Lord of the Rings films), vorig jaar heb ik op de flank van deze berg gewandeld.


Lunchstop in National Park, Mt Ruapehu weerspiegeld in de ruit

Laatste blik op Mt Ruapehu vanuit het panaoramaraam achter in de trein

Groene heuvels typerend voor het Noordereiland

donderdag 30 oktober 2008

3 dagen Coromandel

Het uitzicht vanaf het terras bij Val en Bill

Het waren drie fantastische dagen in Coromandel, hier een kort verslag en wat foto's. Het weerzien met Val en Bill was fantastisch, we praatten verder alsof ik er vorige maand nog was geweest in plaats van januari vorig jaar.
Toen we aankwamen was geen supermooi weer, maar goed genoeg om te vissen volgens Bill. Een goed uur later zat ik al op het water met hem. Een klein eindje varen naar de mosselvelden en daar was een "mussel barge" aan het oogsten, aan de achterkant gaan de restjes dan weer overboord en dat trekt vissen aan, een ideaal plekje om je hengel uit te werpen. We hebben 7 mooie Snappers gevangen, dus dat was 's avonds een feestmaal met verse fish and chips! Lloyd, een goede vriend van Bill die deze week in het huis naast hen verbleef, had 's middags geholpen de vis te fileren en werd uiteraard met zijn vrouw Judy uitgenodigd om mee te genieten. Bij deze maaltijd werden de de plannen voor de volgende trip al gesmeed.

's Middags ben ik met Bill en Arnica naar de Waterworks geweest, dat is een soort tuin/park met allerlei beelden en installaties die op water werken. Het was een beetje verlopen, maar is de laatste tijd helemaal opgeknapt. Bill heeft hier aan meegewerkt, dus dat was leuk om te zien. We hebben veel lol gehad met het uitproberen van al het waterspeelgoed, zoals onderstaande fietsen :-)


Woensdag viel het weer helaas echt wat tegen, dus de vistrip die gepland was kon helaas niet doorgaan. Het was ook wel even goed om tot rust te komen van de reis en alles wat ik al gezien en gedaan heb.
Donderdag zag het er een stuk beter uit en kon er wel weer gevist worden. Deze keer met de boot van Lloyd en Judy. Opnieuw de mosselvelden opgezocht en weer succes, ik heb zelf 3 vissen boven gehaald (waarvan er 1 te klein was om te houden) en in totaal hadden we zo'n 8 "keepers". Arnica moest helaas nog werken overdag en kon niet mee, maar voor we 's middags vertrokken zijn we er nog een keer op uit geweest met het bootje van Bill en hebben we aan de overkant van de baai "pippies" (een soort kokkels) geraapt en nog even gezwommen.
En toen zat het er alweer op en zijn we terug gegaan naar Paeroa. Kon gelijk m'n tas weer inpakken, want vrijdagochtend begint mijn rondreis naar en op het Zuidereiland.

De "mussel barges" waarachter we een prima visplek vonden

De eerste Snapper die ik dinsdag heb gevangen, errug lekker :-)

Lloyd en Bill (met pet) fileren de vis, verser kan niet

"The gap" de in- en uitgang van de baai, bij laag tij is er niet genoeg water om er door te varen. Maar ervaren schippers als Lloyd en Bill zijn wisten ze precies wanneer het nog net kon.

maandag 27 oktober 2008

Coromandel

Omdat ik niet zeker weet of ik de komende dagen in Coromandel in de gelegenheid ben om nieuwe foto's te uploaden bij deze wat plaatjes van de vorige trip in januari 2007.
Het programma zal er ongetwijfeld ongeveer hetzelfde uitzien als toen: wandelen in de omgeving, vissen met Bill&Val en Arnica, meelopen in de kliniek, en uitstapjes naar de stranden in de buurt.
Alvast veel kijkplezier, ik zal mijn best doen om later met nog wat originele foto's op de proppen te komen :-)



Bluff stream Kauri loop track, 6 km



Vandaag was het eindelijk wat beter weer en zijn Arnica en ik er op uit getrokken om een wandeling te maken. Een half uurtje rijden en je bent hier in een prachtig gebied met diepe valleien en hoge heuvels begroeid met prachtige bossen. Door het hele gebied loopt een netwerk van wandelpaden, van zeer begaanbaar tot uiterst uitdagend.


De wandeling die we vandaag hebben gemaakt voerde door een zeer gevarieerd bos, langs een enorme Kauri (lees hier meer over deze bijzondere bomen), en bevatte twee river crossings. De eerste foto is het beginpunt waar je door een wei met Black Angus koeien en kalfjes naar de achterliggende bossen loopt.
We hebben er in totaal 5 uur over gedaan, dat is inclusief het nemen van meer dan 100 foto's ;-) Hier wat highlights.
Ik duik zo moe maar voldaan in bed, morgen vertrekken we voor drie dagen naar Coromandel. Met een beetje geluk: zon, zee en strand!




zondag 26 oktober 2008

Nieuw Zeeland in de achtertuin

Vanwege het weer en om bij te komen van de reis zijn heb ik de eerste dagen hier vooral in en om het huis doorgebracht. Gelukkig hoef je hier ook niet ver weg om Nieuw Zeeland te ervaren, het meeste is gewoon te vinden in de achtertuin :-)
Hier een kleine foto-impressie van wat er zoal te zien is:

Een eigenwijze Red Devon, staat met een soortgenoot en 2 Alpaca's in de wei naast de driveway.

Tinnie, jongste van de twee schapen. Het andere schaap, Poppet, is verslaafd aan cornflakes.

Arnie de Alpaca. In 2005 heb ik deze als kleintje in m'n armen gehad, nu echt niet meer te tillen.

De Red Devon kalfjes en Alpaca's zijn verzot op Mooh-sli (ja dat is koeienhumor)

In de achtertuin staat een rand vol met natives, echte Nieuw Zeelandse vegetatie, Je waant je in een oerbos.

Dit is voor mij Nieuw Zeeland ten voeten uit: een ontluikende varen. In de Maori symboliek heet dit een Koru, een symbool dat je overal terugziet en dat staat voor groei, een nieuw begin en harmonie.

zaterdag 25 oktober 2008

Waihi beach


De eerste dag was het vooral een feest der herkenning, weerzien met oude bekenden en een omgeving die, hoe ver ook van huis, inmiddels vertrouwd aanvoelt.
Het weer zat niet direct mee, dit weekend passeerde net een extreem lage drukgebied en dat gaf veel buien. Maar toen het even droog was zijn we er toch op uitgetrokken voor een strandwandeling op Waihi beach. Alleen al de rit er naar toe is prachtig door de groene heuvels en valleien van Karangahake.
Het was feest voor de surfers, er stond een stevige wind, het water stond hoog en er waren mooie golven. De vakantie kan beginnen!





Amsterdam- Hong Kong- Auckland, 18.000 km

De komende drie weken zal ik mijn blog gebruiken om verslag te doen van mijn vakantie in Nieuw Zeeland, een iets groter eindje om dan de fietstochtjes die ik normaal hier plaats.
De vliegreis is prima verlopen en ondanks dat het een lange zit is (25 uur in de lucht), is het me toch weer meegevallen. In Hong Kong had ik ruim 7 uur overstaptijd, lijkt lang, maar ik was blij dat ik even kon wandelen na ruim 12 uur zitten. Er is ook altijd genoeg te zien en doen op zo'n enorme luchthaven. In een verborgen hoekje vond ik op een gegeven moment een rijtje loungestoelen met uitzicht op de startbaan, daar een tijdje gezeten en gekeken hoe het ene na het andere toestel vertrok. En uiteindelijk was het voor mij ook tijd om weer verder te gaan.
Het tweede deel van de vlucht verliep ook zonder bijzonderheden, we landden zelfs eerder dan gepland. Helaas waren ze duidelijk nog niet toe aan onze aankomst en heeft het vliegtuig ruim 20 minuten moeten wachten. Bij de douane was er ook een behoorlijke file (iemand voor me die 2 jaar wilde komen werken in Nieuw Zeeland, maar onvoldoende Engels sprak om de beambte te begrijpen die haar probeerde uit te leggen dat ze het land niet in kon zonder een formulier in te vullen, het huilende kind dat ze op haar arm had hielp ook niet echt.)
Maar goed, ruim een uur nadat ik geland was, kwam ik dan toch uit de gate rollen en was het een geweldig weerzien met Arnica. Ik rolde zo haar leven weer binnen: op weg naar huis al een kleine operatie meegemaakt op een kalfje van bekenden. In ruil daarvoor kwam er een zak met 4 forellen uit de vriezer, twee daarvan werden onderweg alweer uitgedeeld aan collega's (gewoon een gezonde ruileconomie, veel beter dan dat kredietgezeur bij ons).
Ik kan niet anders zeggen dan dat het weer heerlijk is om hier te zijn!